خانهای برای یادگیری: چگونه به فرزندتان کمک کنید از مدرسه بیشتر بهره ببرد
مدرسه تنها محیطی نیست که کودکان میتوانند در آن آموزش ببینند، خانه هم میتواند به آزمایشگاهی برای پرورش کنجکاوی و یادگیری کودکتان تبدیل شود. در همین راستا، کن بین و مارشا مارشال بین در کتاب خانهای برای یادگیری اثری آموزنده و عملی برای والدین و مراقبان نگاشتهاند تا به آنها بیاموزند چگونه ذهنیت خلاق را در کودکان پرورش دهند.
کتاب و ادبیات- رمزگشانیوز؛ این اثر که در گروه کتابهای علوم تربیتی و آموزش و پرورش کودکان قرار میگیرد، بر پرورش کنجکاوی، خلاقیت و پرسشگری در کودکان تمرکز و تأکید دارد.
درباره کتاب خانهای برای یادگیری
کودکان به یادگیری علاقه و اشتیاق زیادی دارند. هر کسی که با یک کودک نوپا مسافرت رفته باشد، میداند که او میل تقریباً بیپایانی دارد تا دربارهی هر چیزی که به ذهنش میرسد سؤال بپرسد. بااینحال، بسیاری از بچهها در مدرسه خسته و دلسرد میشوند. پس والدین چه کاری میتوانند بکنند تا کنجکاوی طبیعی آنها را حفظ کنند؟ در کتاب خانهای برای یادگیری (The Learning Household: How to Help Your Child Get More out of School)، کن بین (Ken Bain) و مارشا مارشال بین (Marsha Marshall Bain) معتقدند که والدین نقش زیادی دارند تا محیطی برای پرورش خلاقیت و استعدادهای بالقوهی کودکشان فراهم کنند.
پرورش کنجکاوی و خلاقیت در خانه: راهنمایی برای والدین
کن بین و مارشا مارشال بین در کتاب خانهای برای یادگیری بر کنجکاوی و پرسشگری کودکان تمرکز میکنند. به باور آنها اغلب والدین بیش از آنکه بر خلاقیت، پشتکار و اشتیاق لازم برای حرکت در دنیای بهسرعت در حال تغییر تمرکز کنند، بر نمره امتحانات تأکید میکنند. در بهترین حالت، مدرسه فرصتی است برای پرورش نوآوری و بهکارگیری دانش در مسائل جدید. اما پیش از آن که کودکان بتوانند چنین آموزشی را تجربه کنند، والدین باید «خانهی یادگیری» بسازند؛ جایی که در آن کودکان تشویق شوند بجای حفظ جوابهای درست، سؤالهای متفکرانه بپرسند، بجای نگرانی از کارنامه، علایق خود را کشف کنند و بجای ترس از شکست، ریسک را بپذیرند.
کتاب خانهای برای یادگیری دهها فعالیت ارائه میدهد که میتوان آنها را با نیاز هر خانواده تطبیق داد. این کتاب راهنمایی ضروری است برای بازگرداندن کنجکاوی به کلاس درس و ترویج ارزش درونیِ یادگیری.
کتاب حاضر را نشر نوین با ترجمه مژده شاهنعمتالهی منتشر کرده است.
نکوداشتهای کتاب خانهای برای یادگیری
• کین بین و مارشا مارشال بین به روش گرم و متفکرانهای بررسی میکنند که چگونه خانوادهها میتوانند فضاهایی خلق کنند که در آنها پرسیدن تشویق شود و ایدهها بهصورت محترمانهای مورد بحث قرار گیرند… خانهای برای یادگیری راهنمای سختگیرانهی تربیت فرزندان نیست. بلکه کتابی است وقف شادی و کشف. (نشریه فوربز)
• کتابی عملی و پژوهشی برای کمک به والدین و قیمها تا محیطی مساعد برای یادگیری کودکان فراهم کنند. (لیدیا اولزاک، ژورنال لایبرری)
• در این راهنمای هوشمندانه، [نویسندگان] استدلال محکمی برای تشویق کنجکاوی طبیعی کودکان ارائه میدهند تا عشق آنها به یادگیری را بسازند… آموزگاران و والدینی که میخواهند عشق کودکان به یادگیری را عمیقتر کنند، باید این کتاب را ببینند.» (پابلیشرز ویکلی)
کتاب خانهای برای یادگیری برای شما مناسب است اگر
• میخواهید کنجکاوی طبیعی فرزندانتان حفظ شود و بهجای تمرکز صرف بر نمره، خلاقیت، پشتکار و عشق به یادگیری را در آنها پرورش دهید.
• مربی، معلم یا مدیر آموزشی هستید و میخواهید بیرون از کلاس و در خانه محیطی برای یادگیری کودک فراهم کنید.
• در حوزهی روانشناسی آموزشی، یادگیری عمیق و پرورش مهارتهای زندگی در کودکان مطالعه میکنید.
در بخشی از کتاب میخوانیم
قرن بیستویکم، از همان آغاز، ما را با تهدیدها و بحرانهای تازه روبهرو کرده است؛ از همهگیری کرونا گرفته تا بیثباتیهای اقتصادی و سیاسی، جنگ، ناآرامیهای اجتماعی و بحران تغییرات اقلیمی. در جهانی پر از ناپایداری و خطر، فرزندان ما چگونه باید زندگیکردن را بیاموزند؟
چند سال پیش، در نزدیکی سواحل مکزیک، نفت از بستر اقیانوس فوران کرد؛ آتشی به پا شد و دود سیاه بالا رفت و حفرهای بر جای ماند. اتفاقی تا این اندازه مهیب تا آن زمان بیسابقه بود. هیچ راهکار ازپیشتعیینشدهای برای مقابله با این موقعیت وجود نداشت. برای همین، به یک متخصص سازگار نیاز بود که بتواند برای مشکلی جدید، راهحلی نو خلق کند.
امروز، ما با «حفرههایی» در لایۀ اوزون، در ساختارهای اجتماعی، علمی، اقتصادی و فرهنگی مواجهیم. برای روبهروشدن با این چالشهای فراگیر، به چیزی بیش از ابزارهای جدید نیاز داریم. پرسش اساسی این است که فرزندان ما چگونه میتوانند به متخصصان سازگار بدل شوند، نه متخصصانی عادی که فقط راهحلهای استاندارد برای مشکلات قدیمی را میدانند؟
ما به افرادی نیاز داریم که بتوانند خود را با شرایط جدید وفق دهند و برای مسائلی که پاسخ آمادهای برای آنها وجود ندارد، راهحلهای نو خلق کنند. چگونه میتوانیم تعارض در ارزشها را حل کنیم؟ چگونه میتوانیم در شرایطی که سرنوشت برای خانوادهمان اندوختۀ خاصی نگذاشته است، زنده بمانیم و رشد کنیم؟ چطور میتوان کودکان را برای مشاغلی آماده کرد که هنوز به وجود نیامدهاند و حتی کسی تصوری از آنها ندارد؟ والدین میتوانند نقش بزرگی در پرورش چنین ذهنیت خلاقی ایفا کنند.
در سال 1929، مصاحبهای با آلبرت انیشتین در آپارتمانش در برلین انجام شد. از او پرسیدند که بیشتر به تخیلش اعتماد دارد یا به دانشش؟ او پاسخ داد: «من آنقدر هنرمندم که آزادانه از تخیلم استفاده کنم. تخیل از دانش مهمتر است. دانش محدود است، اما تخیلْ جهان را در بر میگیرد.» این دیدگاه دربارۀ یادگیری، از همان زمان، بارها مطرح شده است و در جایجای این کتاب نیز مطرح میشود.
درباره کتاب خانهای برای یادگیری
کودکان به یادگیری علاقه و اشتیاق زیادی دارند. هر کسی که با یک کودک نوپا مسافرت رفته باشد، میداند که او میل تقریباً بیپایانی دارد تا دربارهی هر چیزی که به ذهنش میرسد سؤال بپرسد. بااینحال، بسیاری از بچهها در مدرسه خسته و دلسرد میشوند. پس والدین چه کاری میتوانند بکنند تا کنجکاوی طبیعی آنها را حفظ کنند؟ در کتاب خانهای برای یادگیری (The Learning Household: How to Help Your Child Get More out of School)، کن بین (Ken Bain) و مارشا مارشال بین (Marsha Marshall Bain) معتقدند که والدین نقش زیادی دارند تا محیطی برای پرورش خلاقیت و استعدادهای بالقوهی کودکشان فراهم کنند.
پرورش کنجکاوی و خلاقیت در خانه: راهنمایی برای والدین
کن بین و مارشا مارشال بین در کتاب خانهای برای یادگیری بر کنجکاوی و پرسشگری کودکان تمرکز میکنند. به باور آنها اغلب والدین بیش از آنکه بر خلاقیت، پشتکار و اشتیاق لازم برای حرکت در دنیای بهسرعت در حال تغییر تمرکز کنند، بر نمره امتحانات تأکید میکنند. در بهترین حالت، مدرسه فرصتی است برای پرورش نوآوری و بهکارگیری دانش در مسائل جدید. اما پیش از آن که کودکان بتوانند چنین آموزشی را تجربه کنند، والدین باید «خانهی یادگیری» بسازند؛ جایی که در آن کودکان تشویق شوند بجای حفظ جوابهای درست، سؤالهای متفکرانه بپرسند، بجای نگرانی از کارنامه، علایق خود را کشف کنند و بجای ترس از شکست، ریسک را بپذیرند.
کتاب خانهای برای یادگیری دهها فعالیت ارائه میدهد که میتوان آنها را با نیاز هر خانواده تطبیق داد. این کتاب راهنمایی ضروری است برای بازگرداندن کنجکاوی به کلاس درس و ترویج ارزش درونیِ یادگیری.
کتاب حاضر را نشر نوین با ترجمه مژده شاهنعمتالهی منتشر کرده است.
نکوداشتهای کتاب خانهای برای یادگیری
• کین بین و مارشا مارشال بین به روش گرم و متفکرانهای بررسی میکنند که چگونه خانوادهها میتوانند فضاهایی خلق کنند که در آنها پرسیدن تشویق شود و ایدهها بهصورت محترمانهای مورد بحث قرار گیرند… خانهای برای یادگیری راهنمای سختگیرانهی تربیت فرزندان نیست. بلکه کتابی است وقف شادی و کشف. (نشریه فوربز)
• کتابی عملی و پژوهشی برای کمک به والدین و قیمها تا محیطی مساعد برای یادگیری کودکان فراهم کنند. (لیدیا اولزاک، ژورنال لایبرری)
• در این راهنمای هوشمندانه، [نویسندگان] استدلال محکمی برای تشویق کنجکاوی طبیعی کودکان ارائه میدهند تا عشق آنها به یادگیری را بسازند… آموزگاران و والدینی که میخواهند عشق کودکان به یادگیری را عمیقتر کنند، باید این کتاب را ببینند.» (پابلیشرز ویکلی)
کتاب خانهای برای یادگیری برای شما مناسب است اگر
• میخواهید کنجکاوی طبیعی فرزندانتان حفظ شود و بهجای تمرکز صرف بر نمره، خلاقیت، پشتکار و عشق به یادگیری را در آنها پرورش دهید.
• مربی، معلم یا مدیر آموزشی هستید و میخواهید بیرون از کلاس و در خانه محیطی برای یادگیری کودک فراهم کنید.
• در حوزهی روانشناسی آموزشی، یادگیری عمیق و پرورش مهارتهای زندگی در کودکان مطالعه میکنید.
در بخشی از کتاب میخوانیم
قرن بیستویکم، از همان آغاز، ما را با تهدیدها و بحرانهای تازه روبهرو کرده است؛ از همهگیری کرونا گرفته تا بیثباتیهای اقتصادی و سیاسی، جنگ، ناآرامیهای اجتماعی و بحران تغییرات اقلیمی. در جهانی پر از ناپایداری و خطر، فرزندان ما چگونه باید زندگیکردن را بیاموزند؟
چند سال پیش، در نزدیکی سواحل مکزیک، نفت از بستر اقیانوس فوران کرد؛ آتشی به پا شد و دود سیاه بالا رفت و حفرهای بر جای ماند. اتفاقی تا این اندازه مهیب تا آن زمان بیسابقه بود. هیچ راهکار ازپیشتعیینشدهای برای مقابله با این موقعیت وجود نداشت. برای همین، به یک متخصص سازگار نیاز بود که بتواند برای مشکلی جدید، راهحلی نو خلق کند.
امروز، ما با «حفرههایی» در لایۀ اوزون، در ساختارهای اجتماعی، علمی، اقتصادی و فرهنگی مواجهیم. برای روبهروشدن با این چالشهای فراگیر، به چیزی بیش از ابزارهای جدید نیاز داریم. پرسش اساسی این است که فرزندان ما چگونه میتوانند به متخصصان سازگار بدل شوند، نه متخصصانی عادی که فقط راهحلهای استاندارد برای مشکلات قدیمی را میدانند؟
ما به افرادی نیاز داریم که بتوانند خود را با شرایط جدید وفق دهند و برای مسائلی که پاسخ آمادهای برای آنها وجود ندارد، راهحلهای نو خلق کنند. چگونه میتوانیم تعارض در ارزشها را حل کنیم؟ چگونه میتوانیم در شرایطی که سرنوشت برای خانوادهمان اندوختۀ خاصی نگذاشته است، زنده بمانیم و رشد کنیم؟ چطور میتوان کودکان را برای مشاغلی آماده کرد که هنوز به وجود نیامدهاند و حتی کسی تصوری از آنها ندارد؟ والدین میتوانند نقش بزرگی در پرورش چنین ذهنیت خلاقی ایفا کنند.
در سال 1929، مصاحبهای با آلبرت انیشتین در آپارتمانش در برلین انجام شد. از او پرسیدند که بیشتر به تخیلش اعتماد دارد یا به دانشش؟ او پاسخ داد: «من آنقدر هنرمندم که آزادانه از تخیلم استفاده کنم. تخیل از دانش مهمتر است. دانش محدود است، اما تخیلْ جهان را در بر میگیرد.» این دیدگاه دربارۀ یادگیری، از همان زمان، بارها مطرح شده است و در جایجای این کتاب نیز مطرح میشود.
لینک کوتاه
اخبار مرتبط
نظرات شما
0 نظر