قصد افزایش سرعت در داخل شهرها را داریم و خیابان امروز جدی‌ترین تهدید برای شهروندان شده است؛ چرا باید در شهری که تعداد دوربین‌های کنترل سرعت به سختی به دو رقم می‌رسد و پل‌های مکانیزه هم همینطور که اغلب مشکل دارند، باید سرعت را افزایش داد و بعد به صورت توهین آمیز نسبت به شهروندان و با هزینه و جیب آنها بین خیابان (رفوژ) را نرده‌های آهنی که تداعی کننده قفس و زندان است، بکشیم.

سریالی ساخته می‌شود به نام دل، برای دلِ مخاطب آیا یا دلِ اسپانسر؟ صحنه‌هایی را ضبط کرده برای نشان دادن به اقشارِ متوسط و ضعیف جامعه یا تک درصدی‌ها؟ رابطه‌هایی را نشان می‌دهد برای استحکام بیشتر یا تزلزل؟ جایگاه بانوان را رفیع می‌داند یا پایین؟ سوال اصلی اینجاست سریال دل، کدام تفکر درست در جامعه را با ساختنِ چهل قسمت توانست به خوردِ مردم بدهد؟

یاد دوران کودکی که می‌افتیم، بازی بود و جنب و جوش و تحرک. یک جا نشستن برایمان معنا نداشت. اگر توی خانه بودیم پُشتی‌ها و بالش‌ها، وسایل خانه سازی‌مان بودند و ضبط صوت خانه و نوارکاست، تمرین گویندگی و خوانندگی‌مان. اما تمام بازی‌های ما در خانه خلاصه نمی‌شد. به جز یک ساعت برنامه کودک که مجریِ آن بیشتر از اعضای خانواده نگران سلامتِ چشم‌های ما بود، برنامه و کار دیگری برای سرگرمی وجود نداشت.

در تاریخ معاصر جامعه ایرانی دستخوش تحولات اقتصادی گوناگونی بوده که گاه متأثر از فضای سیاسی و گاه تأثیرگذار بر فضای سیاسی و حکومتی بوده است. آسیبی که در این دوران ساختار اقتصادی جامعه را تهدید می‌کند تبدیل‌شدن فرهنگ سودگرایی مطلق به ایستاهایی ماندگار در رفتار اقتصادی نسل‌های جوان جامعه است.

اخیرا در روزنامه‌های معتبر استان خبری از پاسخ گلایه‌مندی نماینده محترم شهرستانهای ساوجبلاغ، نظرآباد و طالقان در خصوص وضعیت آبرسانی به روستاهای شهرستان طالقان از قول آقای مدیر کل آب و فاضلاب استان البرز آورده است که به محض رویت این خبر مات ومبهوت از این ادبیات سخیف وناپسندمدیر کل مربوطه در این روزنامه شدیم.

«مهدی حاجی قاسمی» رئیس کمیسیون عمران، ترافیک و حمل و نقل شهری شورای اسلامی شهر کرج در یادداشتی به ضرورت تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام در سال پایانی دوره پنجم شورای اسلامی شهر کرج اشاره کرده است.

بخش مرکزی طالقان متشکل از ۳۴ روستا مدت چهل روز است بخشدار ندارد.

مشارکت سیاسی عموم شهروندان با دیدگاه‌های متفاوت یکی از مولفه‌های تعیین کننده جامعه مدنی و تضمین تحقق خواسته‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است. مشارکت سیاسی در چارچوب قانون که در جامعه طی انتخابات رقم می‌خورد، در حقیقت تظاهر عملی اراده مردم برای تعیین سرنوشت خویش است و فرآیندی است که طی آن بدنه سیاسی و تصمیم گیرنده در چارچوبی قانونی و مسالمت‌آمیز دگرگون می‌شود.

با توجه به تحریم‌های عدیده‌ای که چندین سال است کشور را از لحاظ اقتصادی درگیر کرده و تا حد زیادی به تضعیف اقتصادی درجامعه منجر شده است؛ پاندمی کووید19 نیز در هفت‌ماهه گذشته تاکنون در روند ناتوان‌سازیِ شماری از مشاغل و کسب‌وکارها -به‌ویژه خصوصی- به نحو تأثیرگذاری عمل کرده است، به‌گونه‌ای که می‌توان از ویروس‌کرونا به عنوان تحریمی در تحریم کنونیِ کشور یاد کرد.

حسین بن علی (ع) در سال 58 هجری در منا به هنگام حج خطبه‌ای خواند که به «خطبه منا» مشهور است. ترجمه فارسی آن حدود 2100 کلمه است. خطبه از سه قسمت تشکیل شده که قسمت اول عمدتاً ذکر مناقب اهل بیت است و با نقد معاویه – یکی از اصلی‌ترین انگیزه‌های بیان خطبه - آغاز می‌شود؛ خطاب بخش دوم و سوم عمدتاً «دانشمندان الهی» و نخبگان جامعه هستند.

 هشدار نسبت به کاهش نرخ زاد و ولد در کشور به تکرار شنیده می‌شود. برخی آمارها هم نشان می‌دهد که نرخ فرزندآوری زنان ایرانی با نرخ زیادی کاهش یافته است. سخنانی درباره برنامه‌های خارجی‌ها برای کاستن از نرخ زادآوری ایرانیان شنیده می‌شود. نرخ فرزندآوری و پیری جمعیت بدون جایگزینی با نسل جوان هم تهدیدی برای هر کشوری است و بنابراین این سؤال مهمی است: چرا مردم (زوج‌ها) تمایل کمتری به فرزندآوری دارند؟

با توجه به پیش‌رو بودن دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی در شماری از استان‌های کشور و موضع‌گیری‌های مشخص و یا نامشخصِ عده‌ای افراد در کسوتِ اهالیِ رسانه، فعال اجتماعی و یا منتقدانِ مادرزاد در این فن، حریف؛ بر پاره‌ای از مطالب موجود، عمق فاجعه در بروز و ظهورِ بی‌سوادیِ سفید که بیش‌ازپیش در جامعۀ رسانه‌ای فعلی در حال گسترش است، قابل مشاهده است.

امسال در شرایطی به استقبال ماه محرم حسینی می‌رویم که داس کرونا دسته دسته جان آدم‌ها را درو می‌کند، هیچ واکسن و دارویی تا کنون رسما توان غلبه بر این ویروس را نداشته و انسانِ درگیر در دو وجهیِ عقل و احساس را بار دیگر به مبارزه می‌طلبد. اینجاست که تعادل در تصمیم‌گیری و غلبه بر غلیان احساس می‌تواند ما را در عبور از این مسیر دشوار یاری دهد.

یازدهمین انتخابات مجلس شورای اسلامی درحالی چهارم اسفندماهِ سال گذشته برگزار شد و قرار است 21شهریورماهِ جاری در 11حوزه‌ انتخابیه به دور دوم کشیده شود که حضور یک بانوی دیگر در جمع زنانِ حاضر در مجلس یازدهم، می‌تواند رکورد مجلس را همانند دوره گذشته حفظ کرده و امیدوار به این موضوع بود که بتوان تغییرات احتمالی در نمای قانون‌گذاری را بیش‌ازپیش در مجلس شورای اسلامی شاهد بود.

همه کم ‌و بیش می‌پرسند «آینده چه می‌شود؟» بخشی از پاسخ من این است که ایران آینده بر اساس بسته ماندن و باز شدن دریچه‌های دو سد یا شکستن آن‌ها رقم می‌خورد. این دو سد چیست؟

حیرت نگارنده از این بود و هنوز هم هست که چرا جناب فتاح از تابلوی افشای سوءاستفاده‌ها -با عرض پوزش- سوءاستفاده کرده و به بهانه و یا به خیال آنکه از نارواها سخن می‌گوید، نظام مظلوم را آماج تهمت‌های ناروا کرده است! برای نگارنده اگرچه نوشتن در این خصوص آسان نیست ولی دوستی‌ها نباید مانع بیان حقایق و دفاع از نظام مظلومی باشد که دشمنان غدار و خون‌ریز از همه سو به آن تاخته و می‌تازند.

چندماهی است اخباری مبنی بر پشت‌بام خوابی و کرایه پشت‌بام، در قریب به اکثریت صفحات مجازی و پایگاه‌های خبری بارگذاری می‌شود و ضد و نقیض این اخبار در حالی میان گفته‌های مسئولان ذی‌ربط وجود دارد که با درنظر گرفتنِ صحتِ یک درصدیِ این واقعه و رویداد تلخ و با پیش‌رو بودنِ فصل سرما و تغییرات جوی، ایجاد تمهیدات اولیه برای برون‌رفت از شرایط فعلی، یکی از ضروریات بازه کنونی در اقتصاد عصر حاضر محسوب می‌شود.

دو موضوع یا به‌ عبارت آشکارتر، دو معضل اساسیِ "کرونا و ضعف اقتصادی"، درحالی این روزها جامعه و آحاد اجتماع را به خود درگیر کرده که با صرف‌نظر از این دو پدیده، به راحتی نمی‌توان روزمرۀ اخبار و اوقات را طی کرد.

از ابتدای تیرماهِ جاری تاکنون، اخباری مبنی بر ساخت خانه‌های 25متری درحالی در فضای مجازی انتشار پیدا کرده و در کنارِ طنازی‌های همیشگیِ عده‌ای از افراد -که تمام موارد و مسائل جامعه را با شوخ‌طبعی می‌گذرانند- به میز کارشناسی و تحلیل کشیده شده است که وزیر راه‌وشهرسازی با تکذیب این خبر، اعلام کرد: دولت برنامه‌ای برای ساختن چنین خانه‌هایی ندارد.

رئیس مرکز رسانه‌های دیجیتال، پیشتر ضمن ارائه آمار استفاده کاربران ایرانی از شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های رایانه‌ای، از وقت‌گذرانیِ ایرانی‌ها در شبکه‌های مجازی حدود ۵ تا ۹ ساعت خبرداده بود و با ذکر این مهم که ۷۲ درصد جوانان ۱۸ تا ۲۹ سال در این شبکه‌های اجتماعی عضویت دارند، معتقد بود: میانگین این حضور در دنیا ۱۶ ساعت در ماه است.