چگونه تغییر کنیم؟

کتاب و ادبیات- رمزگشانیوز؛ هر سال حجم عظیمی از کتاب‌های خودیاری نوشته می‌شوند تا راه‌و‌چاه تغییرکردن را توضیح دهند، کتاب‌هایی که معمولاً به دستورالعمل‌هایی تقریباً مشابه می‌رسند: اهداف بزرگی برای خودت ترسیم کن، آن‌ها را به گام‌های کوچک‌تر تقسیم کن، برنامه‌ریـــزی کن، خوش‌بیـــن باش و از نرم‌افـــزارهــای یادآوری استفــاده کـــن. اما چـــرا همچنان تغییر نمی‌کنیــم؟ چرا ایـــن راهکارها به شکست می‌انجامد؟ کیتی میلکمن، استاد علوم رفتــــاری در دانشگاه پنسیلوانیــا، معتقـــد است باید، به‌جـــای توصیه‌های کلی، به موانع درونی خودمان برای تغییر بیندیشیم و مطابق الگویی علمی راه خاص خود را پیدا کنیم. او در کتاب چگونه تغییر کنیم؟، بر پایۀ تحقیق گسترده‌ای که طی یک دهه به انجام رسانده است، موانع اصلی تغییر را بررسی می‌کند و مجموعهٔ متنوعی از راهکارهای غلبه بر آن‌ها را ارائه می‌دهد.

کتاب چگونه تغییر کنیم؟ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم
این کتاب به علاقه‌مندان به کتاب‌های توسعهٔ فردی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب چگونه تغییر کنیم؟
«بچه‌دارشدن بدون شک یکی از مهم‌ترین نقاط عطف زندگی است. تا روز قبل از تولد، بچه‌ای در کار نیست که لازم باشد غذا بخورد، لباس بپوشد، آرام شود یا نیاز به محافظت داشته باشد؛ ناگهان بوووم، همه‌چیز دگرگون می‌شود. فرزندپروری تجربه‌ای جدید و متفاوت است، صرفاً این‌طور نیست که مجبور شوید عادتی را ترک یا روال قبلی‌تان را بر هم بزنید، بلکه به‌طور کامل از نو شروع می‌کنید، چه خوب باشد چه بد. در همین زمانِ حیاتی است که پیامِ «به پشت بخوابان» را دریافت می‌کنید، درحالی‌که هنوز با تجربهٔ جدیدتان خو نگرفته‌اید و می‌خواهید همه‌چیز را درست انجام دهید. به نظر من این بهترین زمان برای تغییر الگوهای رفتاری است. مهم نیست پدر و مادرتان، و پدر و مادرشان قبلاً چه کار می‌کردند، وقتی پزشک می‌گوید بچه را به پشت بخوابان، احتمالاً حرفش را گوش می‌کنید و به‌دنبال جدال با عادت‌های بدتان نمی‌روید.
حال، این را با کارزارهای بهداشت عمومی مقایسه کنید که می‌خواهند عادت‌های خوردن، سیگارکشیدن و واکسن‌زدن مردم را تغییر دهند. این برنامه‌ها معمولاً زمانی به سراغمان می‌آیند که وسط زندگی پرمشغله‌مان هستیم و روال کاری انعطاف‌ناپذیرمان جای کمی برای تغییر باقی می‌گذارد. به همین دلیل، گرچه اطلاعاتی که ارائه می‌دهند مسئلهٔ مرگ و زندگی است، تعجبی ندارد که بیشتر آن‌ها را نادیده می‌گیریم.
پس از بازدیدم از گوگل، فکر کردم این ایدهٔ بسیار مهمی است که کمتر به آن توجه شده است: وقتی می‌خواهید رفتار خودتان یا کس دیگری را تغییر دهید، اگر کارتان را با لوح سفید ‌-یعنی شروع تازه- آغاز کنید، به‌طوری‌که عادت‌های قدیمی مزاحمتان نشوند، بسیار موفق‌تر خواهید بود.
فقط یک مشکل وجود دارد: لوح سفید واقعی بسیار نادر است. تقریباً هر رفتاری که می‌خواهیم تغییر دهیم رفتاری روزمره و معمول است که در روال زندگیِ جاافتاده و پرتکاپویمان تثبیت شده است.
ولی خوشبختانه تغییر بدون لوح سفید هم ممکن -و البته سخت- است. موقع گفت‌وگو با پراساد در گوگل، حدسم این بود که شاید بتوان احساس وجود لوح سفید را به آدم‌ها القا کرد، حتی وقتی که واقعاً لوح سفیدی وجود ندارد».