به گزارش رمزگشانیوز، آزاده رحمانی- دکتری میکروبیولوژی؛ بیماری آبله میمون تا پیش از این عمدتا بصورت آندمی (بومی) و بیشتر در مناطق جنگلی واقع در غرب و مرکز آفریقا دیده می شد. علائم ابتلا به این بیماری ویروسی بسیار شبیه بیماری آبله انسانی است. به این ترتیب که در مرحله ابتدایی که ویروس وارد سلول های بدن می شود و به دوره تهاجم موسوم است، علائمی شبیه بیماری آنفولانزا شامل تب، سردرد، درد عضلانی، خستگی و تورم غدد لنفاوی در فرد مبتلا دیده می شود. در حدود 3 روز بعد از آن، جوش ها و التهابات پوستی بر روی بدن فرد بیمار ظاهر می گردند. جوش ها و التهابات (بثورات پوستی) ناشی از ویروس آبله میمون معمولا ابتدا بر روی صورت و گاهی در داخل دهان و سپس بر روی دست ها و پاها و سایر قسمت های بدن بویژه اندام های تناسلی ظاهر می شوند. رنگ این جوش ها و التهابات در افراد مختلف بر اساس رنگ پوست آنها می تواند کمی با یکدیگر متفاوت باشد. خوشبختانه قدرت کشندگی این ویروس بسیار کم است و مبتلایان پس از طی دوره بیماری که معمولا چهار هفته است، بهبود می یابند. ریسک ابتلای کودکان به این بیماری در مقایسه با بزرگسالان بمراتب کمتر است اما در صورت ابتلا، معمولا بیماری شدیدتری را تجربه خواهند کرد.

آبله میمون یک بیماری مشترک میان انسان و حیوانات است و می تواند از طریق تماس نزدیک و طولانی مدت با شخص و یا حیوان آلوده و از راه تنفس منتقل می شود. رابطه جنسی با فرد مبتلا یکی دیگر از راههای انتقال این بیماری است. تماس با عرق بدن و یا ترشحات بثورات پوستی فرد مبتلا از طریق استفاده از وسایل مشترک نظیر ملحفه، حوله و یا لباس نیز از دیگر راه های انتقال این بیماری هستند.

تشخیص بیماری آبله میمون با روش PCR (پی سی آر) و با استفاده از نمونه های گرفته شده از ترشخات پوستی صورت می گیرد. در ایران انسیتو پاستور تهران قابلیت انجام این تست را دارد.

واکسن آبله انسانی و تعدادی از داروهای ضد ویروس می توانند علائم این بیماری را در فرد مبتلا تا 80% کاهش دهند. در حال حاضر تنها واکسنی که برای پیشگیری از ابتلا به آبله میمون تاییدیه FDA دریافت نموده است Jynneos محصول شرکت دانمارکی باوارین نوردیک (Bavarian Nordic) است که در برخی دیگر از کشورهای دنیا نیز در دسترس می باشد. اگرچه، از آنجاییکه قدرت سرایت این ویروس بسیار پایین است و ابتلا به این بیماری مستلزم تماس طولانی مدت با فرد مبتلا می باشد، در حال حاضر برنامه ریزی بمنظور واکسیناسیون جمعی غیرضروری بنظر می رسد. فرانسه و دانمارک تنها کشورهایی هستند که بدلیل افزایش آمار مبتلایان در اروپا مبادرت به واکسیناسیون آبله میمون برای شهروندانی نمودند که دارای بیماری های زمینه ای و ضعف سیستم ایمنی هستند و بنابراین ابتلا به این ویروس می تواند سبب ایجاد بیماری سخت و یا مرگبار در آنها شود.

در حال حاضر به منظور پیشگیری از ابتلا به این بیماری توصیه اکید می شود که دست های خود را پس از برخورد با سطوح پر تماس به خوبی با آب و صابون بشویید و یا از محلول های الکلی جهت ضدعفونی دست های خود استفاده نمایید. استفاده از ماسک نیز در جلوگیری از انتقال این ویروس از راه تنفسی بسیار کارآمد است. به عبارت بهتر، راههای پیشگیری از این بیماری بسیار مشابه با بیماری کوید-19 هستند و بنابراین رعایت همان پروتکل های بهداشتی می تواند از انتقال ویروس آبله میمون نیز جلوگیری نماید.

تاکنون بیش از 20 کشور دنیا موارد تایید شده ویروس آبله میمون را گزارش نموده اند. از این میان، امارات متحده عربی تنها کشور حاشیه خلیج فارس است که موارد ابتلا به آبله میمون را در چند شهروند خود تایید کرده است. تاکنون شمار کلی مبتلایان تایید شده در سراسر جهان به 220 مورد رسیده است.

با توجه به اینکه قدرت سرایت این ویروس بسیار کم است و انتقال آن نیازمند تماس طولانی مدت با فرد آلوده است گسترش شیوع آن در حد یک بیماری همه گیر و جهانی بسیار بعید بنظر می رسد.