به گزارش رمزگشانیوز؛ تیلدا حسینی _ امسال اقامه عزای «خامس اصحاب کساء» را در شرایطی برگزار می‌کنیم که شاید متفاوت‌ترین عزاداری محرم تاریخ زندگی خود را تجربه می‌کنیم، گرچه طی دهه‌ها برگزاری مراسم حسینی، این محرم متفاوت‌ترین نخواهد بود که واقعه کربلا طی گذر از تاریخ بارها و بارها چنین ابتلائات تاریخی – سیاسی- اجتماعی را تجربه کرده است.

از آن زمان که خلفای جور با تخریب مضجع شریف سیدااشهدا (ع) و بریدن درخت سدرِ نشانه آن مضجع نورانی سعی در نابودی نام و یاد شجره طیبه امامت کردند، هفت مرتبه این حرم شریف به کینه دشمنان اهل‌بیت تخریب و به مهر دوستدارانش بازسازی شد. کار به آنجا رسید که زمین کربلا را به آب بستند و شخم زدند و زراعت کردند تا مگر یاد سدره‌المنتهی را از خاطر دوستداران بزدایند غافل از آنکه این درخت ریشه در عرش الهی دارد.

از آن زمان تا روزی که وهابیان به تخریب مزار غریب‌الغربا و غارت و تاراج در و پیکر حرم پرداختند تا روزی که رژیم بعث به حرمین شریفین حضرات معصومین، امام حسین (ع) و ابوالفضل (ع) حمله کرده، از روی اجساد شهدا گذشتند و به غارت حرم پرداختند، در حافظه تاریخی بشر از این فراز و فرودها  بسیار ثبت شده است. ولی خوشا به حال عاشقان خون خدا! همان‌ها که دست و پا دادند تا لحظه‌ای بر مزار شریف ذریه زهرا سلام الله علیها عرض ادب و احترام کنند و خوشا بر احوال آنان که هیچ‌گاه ترس را بر عشق برتری ندادند.

امسال در شرایطی به استقبال ماه محرم حسینی می‌رویم که داس کرونا دسته دسته جان آدم‌ها را درو می‌کند، هیچ واکسن و دارویی تا کنون رسما توان غلبه بر این ویروس را نداشته و انسانِ درگیر در دو وجهیِ عقل و احساس را بار دیگر به مبارزه می‌طلبد. اینجاست که تعادل در تصمیم‌گیری و غلبه بر غلیان احساس می‌تواند ما را در عبور از این مسیر دشوار یاری دهد.

آنجا که عقل نهیب احتیاط می‌زند، رواست که با عقل مسیر عشق را طی کنیم تا نه درگیر دام گسترده کرونا شویم، نه از عزاداری محرم باز بمانیم.

امسال شهر به شهر، کوچه به کوچه که نه، خانه به خانه بدل به حسینیه امامی شد که عمری با افتخار گفته بودیم ما «ملت امام حسینیم».
 
در این شرایط بغرنج که هنوز جرعه‌ای آب خوش از گلوی کارکنان بهداشت و درمان پایین نرفته و خاطره مرگ بیماری از ذهن زدوده نشده با مرگ بیمار دیگری روبرو هستند، باید باور کنیم که رعایت حق‌الناس در این است که تا جای ممکن عزاداری عطشان کربلا را به گونه‌ای برگزار کنیم که خدای نکرده با انتقال این ویروس به یکدیگر منجر به مرگ و ایجاد دردسر برای همشهریان و هموطنان خود نباشیم.

دلی که مملو از ایمان و عشق به اهل بیت (ع) است باور دارد که چه ما باشیم، چه نباشیم، میزبان و صاحب‌عزای این ماه دیگریست و همانطور که طی قرون متمادی این یاد عظیم و این شور عالمگیر را حفظ کرده است بعد از ما و در شرایط بدتر از این هم حفظ خواهد کرد؛ گرچه این اعتقاد ذره‌ای از وظیفه عاشقان ثارالله را در برگزاری اقامه عزای «قتیل العبرات» کم نمی‌کند، اما ما را در ترویج شعور حسینی همراه‌تر و همدل‌تر می‌کند.

این روزهای سخت کرونا هم مثل بسیاری از سردرگمی‌های پر پیچ و خم زندگی سپری خواهد شد و فقط یادی و تحربه‌ای از آنها برای ما و آیندگان باقی خواهد ماند. چه زیباست در این گذر، حسرتی تلخ برای خود و دیگران باقی نگذاریم.

انتهای پیام/ 

*عکس: هیئت لواء حیدر کرار استان البرز | سید امیر حسینی | مهدی شعبانپور