الهام آمرکاشی: «تلخ و تکان‌دهنده: مردم شکم خود را هم قسطی سیر می‌کنند»!

یادداشت- رمزگشانیوز؛ بند مذکور عبارتی تأسف‌بار است که شنبه نوزدهم مهرماه جاری، در سایت اطلاعات‌آنلاین بارگذاری شد.
در حالی تورم طی سال‌های گذشته تا کنون، به شدت در منحنی صعودی، طی مسیر می‌کند که از ماه‌های گذشته تا امروز، معضل گرانی سبد معیشت، به دغدغه جدی برای یکایک دهک‌های متوسط به پایین جامعه تبدیل شده و حذف مواد غذایی پایه، از جمله موضوعاتی است که بحران عمیق معیشتی در کشور را به وضوح نشان می‌دهد.

«رصد بازار کالاهای اساسی نشان می‌دهد قیمت هر کیلوگرم گوشت گوساله بین ۹۴۰هزار و یک میلیون تومان متغیر است. همچنین در این هفته ماکارونی و تخم‌مرغ هم در کنار حبوبات و لبنیات افزایش قیمت داشتند. قیمت گوشت مرغ به ۱۶۹ هزارتومان در هفته گذشته رسید. قیمت فرآورده‌های لبنی در برخی اقلام روزانه و در برخی دیگر هفتگی در حال افزایش است. به عنوان نمونه، هر ظرف ۲.۵ کیلوگرمی ماست یکی از برندها که ۲۵۰ هزارتومان بود در هفته جاری به ۲۹۵ هزارتومان رسیده است. لوبیا چیتی هر کیلوگرم به ۶۹۰ هزارتومان رسیده و هر شانه تخم‌مرغ ۳۰ عددی امروز به ۲۱۰ هزارتومان رسیده است».

رویداد ۲۴ نوشت: «تراژدی فقر، مرزهای خود را تغییر داده و از مسکن فراتر رفته است. اکنون دیگر چالش سرپناه نیست که صدر اخبار را اشغال کرده، بلکه بقای حداقلی در خطر است. طبق گزارش‌ها، سبد معیشت غذایی خانوار که صرفاً شامل حداقل‌های خوراکی برای زنده ماندن است، در شهریورماه رقم حداقل دستمزد رسمی را نیز پشت سر گذاشته است.
بر اساس آمار، هزینه تأمین این سبد حیاتی برای یک خانوار سه‌نفره شهری، در شهریورماه به رقمی حدود ۱۲ میلیون و ۲۱۰ هزار تومان رسید. این عدد نه تنها چشمگیر و بسیار حداقلی و خوش‌بینانه است، بلکه از میانگین شش‌ماهه سال جاری نیز پیشی گرفته است. این وضعیت به وضوح نشان می‌دهد که حداقل دستمزد ۱۰ میلیون و ۳۹۹ هزار تومانی تعیین‌شده برای سال جاری، دیگر حتی کفاف تأمین حداقل هزینه‌های لازم برای سیرکردن شکم خانواده را نمی‌دهد. این درحالیست که متوسط هزینه سبد معیشتی در نیمه اول سال حدود ۱۰ میلیون و ۹۰۰ هزارتومان بود».

طبق اعلام مرکز آمار: «خوراکی‌ها، آشامیدنی‌ها و دخانیات» تقریبا 30 درصد از سبد مصرف خانوارهای کشور را به خود اختصاص داده‌اند. داده‌های این نهاد از متوسط قیمت کالاهای خوراکی منتخب در شهر تهران و مقایسه آن در دی 1399 و دی 1403 نشان می‌دهد که در همین بازه زمانی قیمت برخی کالاهای خوراکی حداقل 400 درصد رشد کرده است. 
رشدِ 400  درصدی، در حالی در دی‌ماه گذشته به ثبت رسیده که امروز بعد از گذشتِ حدوداً ده ماه از زمان مذکور، درصد قابل توجهی به رشد گرانی اضافه شده و اگرچه موارد مذکور به مراتب، بیان و زنگ خطر ضعف معیشتی و سلامت غذایی خانوار به کرات بارگذاری می‌شود که پاسخگویی و عملکرد مشخص از سوی مباشران ذی‌ربط در این راستا مشاهده نمی‌شود و تنها گزاره‌هایی مبتنی بر دغدغه مسئولان از اوضاع حاضر شنیده می‎شود که در نهایت، به خروجی مثبت در این مسیر، تا کنون ختم نشده و مشکلات عدیده اقتصادی در این مجرا، حداکثر آسیب را برای خانوارهایی با حداقل دستمزد به وجود آورده است.

در این راستا، سمیه گلپور -رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری ایران- بیستم مهرماه جاری با اشاره به کاهش قدرت خرید کارگران گفت: «گوشت، لبنیات، تخم‌مرغ و حتی برخی سبزیجات تازه دیگر جایی در سفره کارگران ندارد. بسیاری از مردم دیگر حتی به مغازه قصابی سر نمی‌زنند. گزارش‌های میدانی بیانگر این است که فروش گوشت و موارد پروتئینی طی دو سال اخیر بیش از 70درصد کاهش یافته و بسیاری از واحدها تعطیل شده‌اند».
به گفتۀ رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری: «بارها مراجعه از سمت کارگران داشته‌ایم که می‌گویند حقوق ما حتی تا نیمه ماه هم کفاف نمی‌دهد. برای هزینه‌های روزانه، آموزش بچه‌ها، کرایه خانه، حتی هزینه پوشک و دارو مجبوریم وام بگیریم یا از اطرافیان قرض کنیم. در واقع داریم از آینده حقوق‌مان خرج می‌کنیم، آن هم در حالی که هیچ تضمینی نیست سر ماه شغل‌مان را از دست ندهیم».
در حالی به اعتقاد گلپور: «در شرایطی که سیاست‌های اقتصادی هنوز نتوانسته‌اند تورم را مهار کنند، قدرت خرید طبقات کم‌درآمد به پایین‌ترین حد خود در سال‌های اخیر رسیده است. حذف مواد غذایی پایه، مصرف حداقلی خدمات آموزشی و درمانی و پناه بردن به وام و قرض برای زندگی روزمره، نشانه‌های یک بحران عمیق معیشتی در میان کارگران و اقشار کم‌درآمد است» که با توجه به شرایط موجود، عملکرد مسئولین ذی‌ربط در این زمینه، برای قریب به اکثریت افراد جامعه، بسیار قابل توجه است و به نظر می‌رسد وقت آن رسیده تا مسئولینِ وقت برای خروج از بحران حاضر که بقای حداقلی را به خطر انداخته، اقدامی درخور انجام دهند که اوضاع کنونی نیازمند تعجیل راهکار اساسی برای برون‌رفت از مخاطرات فعلی است.