الهام آمرکاشی: در حالی از چند هفتۀ گذشته تا کنون، قریب به اکثریت افراد جامعه در تکاپوی خریدهای رمضانه و ایام نوروز هستند که عیدی سه میلیونی کارمندان و بازنشستگان، سبد خریدِ «هیچ» را برای آغاز سال نو مهیا کرده!! وَ برنامه‌ریزی دولت برای میزان پرداختیِ مبلغ مذکور؛ گزاره‌ای جز نادیده‌انگاری قشر کارمند از سوی دولت را معنا نمی‌کند!

یادداشت- رمزگشانیوز؛ در حالی از چند هفتۀ گذشته تا کنون، قریب به اکثریت افراد جامعه در تکاپوی خریدهای رمضانه و ایام نوروز هستند که عیدی سه میلیونی کارمندان و بازنشستگان، سبد خریدِ «هیچ» را برای آغاز سال نو مهیا کرده!! وَ برنامه‌ریزی دولت برای میزان پرداختیِ مبلغ مذکور با توجه به شرایط اقتصادی و تورم موجود که از ماه‌های گذشته و به عبارت صریح‌تر، از ابتدای آغاز به کار دولت چهاردهم تا کنون، همچنان در مدار صعودی با شتاب در حال حرکت است؛ گزاره‌ای جز نادیده‌انگاری قشر کارمند از سوی دولت را معنا نمی‌کند!
در این میان، جبار کوچکی‌نژاد نماینده مردم رشت در مجلس در حالی عیدی ۳ میلیون تومانی دولت را توهین به کارمندان دانست که وی در نشست علنی روز چهارشنبه، ۸ اسفندماه مجلس شورای اسلامی در تذکر شفاهی با توجه به تورمی که وجود دارد و افزایش شدید قیمت‌ها را شاهد هستیم، گفت: همه‌ساله دولت در پایان سال عیدی به کارمندان می‌دهد که سه میلیون تومان در مقابل این اوضاع اقتصادی توهین به کارکنان دولت نیست؟ دولت منابع لازم را در اختیار دارد و این عیدی را حداقل مقداری برای کارگران، کارمندان و بازنشستگان افزایش دهد.
کوچکی‌نژاد افزود: دولت اخیرا اعلام کرده است که ارز ۲۸۵۰۰ هزار تومانی به ۳۸۰۰۰ هزار تومان نخواهیم رساند و نرخ ارز همان ۲۸۵۰۰ هزار تومان ثابت خواهد ماند. دولت بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد تومان در ردیف بودجه کسری ارز آورده است و این را چطور می‌خواهد جبران کند.

رحمت‌الله نوروزی نایب رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس نیز با بیان اینکه عیدی ۳ میلیون تومانی کارمندان دولت متناسب با تورم ۴۵ درصدی و هزینه‌ها نیست، معتقد است: باید معیشت کارگران و کارمندان که در شرایط سخت تورمی صادقانه خدمت می‌کنند، مورد توجه قرار گیرد؛ عیدی ۳ میلیون تومانی کارمندان دولت با تورم ۴۵ درصدی جوابگوی هزینه‌های این قشر نیست.
مطالب متعدد در این راستا بر این موضوع تأکید دارد که: «در حالی که وضعیت معیشتی مردم در کشور همچنان بحرانی است، توجه بیشتر به حقوق و عیدی کارمندان، به ویژه در سال‌های سخت اقتصادی، می‌تواند به رفع بخشی از مشکلات اقتصادی کمک کند و انتظار می‌رود که دولت با توجه به شرایط تورمی موجود، اقدامات بیشتری در راستای حمایت از مردم و تقویت قدرت خرید آنها انجام دهد».
بند فوق اگرچه به طور مبین و آشکارا از عدم حمایت دولت برای قشر کارمند و بازنشستۀ جامعه حکایت دارد که نگاهی به آمار ذیل قابل توجه است:

«عیدی کارمندان دولت و بازنشستگان تأمین اجتماعی و کشوری چندی پیش اعلام شد که بر این اساس ۳ میلیون تومان به عنوان عیدی و ۸۴۰ هزارتومان حق عائله‌مندی در نظر گرفته شده است. همچنین به ازای هر فرزند ۳۶۰ هزارتومان در نظر گرفته شده است که این مسئله موجب اعتراض بسیاری از بازنشستگان نیز شد.
طبق مصوبه دولت، مبلغ عیدی بازنشستگان تأمین اجتماعی ۳ میلیون تومان تعیین شده است. بنابراین با احتساب عیدی عائله‌مندی و فرزندان، عیدی بازنشستگانی که دارای همسر (۸۶۰ هزار تومان) و یک فرزند (۳۶۰ هزار تومان) هستند، مجموعاً به ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان می‌شود و به ازای هر فرزند بیشتر، مبلغ ۳۶۰ هزار تومان به عیدی این افراد افزوده خواهد شد.
با گرانی کالاهای اساسی، رقم عیدی بازنشستگان صرفاً صرف خرید چند قلم کالاهای اساسی از جمله یک کیلو ران گوشت گوسفندی ۸۹۰٫۰۰۰ تومان، یک شانه تخم مرغ ۲۰ عددی ۱۱۸ هزار تومان، یک کیلو لوبیا چیتی ۲۰۰ هزار تومان، یک کیلو لوبیا قرمز ۱۶۵ هزارتومان، نخود کیلویی ۱۶۰ هزار تومان، عدس کیلویی ۱۱۰ هزار تومان، روغن مایع لادن ۲ لیتری ۶۷۵ هزار تومان می‌شود و دیگر مبلغی به خرید پوشاک و یا هزینه سفرهای نوروزی نمی‌رسد»!
وَ در کنار خرید پوشاک و سفرهای نوروزی، خریدهای عیدانه که به رسم هرسال در آغاز سال نو انجام می‌شود؛ اعم از شیرینی، شکلات، میوه، آجیل و... کاملاً از سبد عیدانه این قشر از جامعه خط خورده است!

حسن سبحانی- عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران در آذرماه ۱۴۰۰ معتقد بود: «از نظر اقتصاد سیاسی این ‌که دولت چطور تصمیمات اقتصادی می‌گیرد، مورد اهمیت است. ما از لحاظ اقتصاد سیاسی کشور را به گونه‌ای اداره کردیم که نرخ رشد اقتصادی را نداریم یا در بلندمدت ناچیز است، بالای 20درصد هم سالیانه تورم داریم و بیکاری بلند مدتمان هم 12درصد است و این جامعه را به سمت فقر سوق می‌دهد و دولت هم تا کنون به گونه‌ای اداره شده است که هزینه‌هایش از درآمد آن بیشتر است. ما خودمان عامل این فقریم، می‌خواهیم قیمت‌ها را واقعی کنیم باز توجه نمی‌کنیم که در اقتصاد اصلاً معنا ندارد، واقعی کردن، بازار می‌خواهد، نهاد می‌خواهد، یعنی مردم را به فقر کشاندیم و حالا همان فقر را دلیلی برای عملیات بعدی در اقتصاد سیاسی کردیم‌؛ ازجمله افزایش قیمت کالاها، قیمت کالاهایی را افزایش می‌دهیم که دیگران به‌ خاطر تحریم از ما نمی‌خرند یا اگر می‌خرند پولش را نمی‌توانیم به دست بیاوریم؛ یعنی آن چه که دیگران نمی‌خرند که درآمد دولت را تأمین کنیم به صاحبان اصلی‌اش به قیمت بالاتری عرضه می‌کنیم چون انحصار داریم» و...
وَ‌ در حالی بعد از گذشت سه‌ سال از صحبت‌های مذکور، روند اقتصاد و معیشت اقشار قابل توجهی از هرم جامعه در خط فقر قرار دارد که نگاه دولت به حل موضوع و معضل موجود، از جمله اولویت‌های دولت چهاردهم برای سال آینده محسوب می‌شود.

با برانداز کلی در این مجرا و توجه به مطالب مذکور در این مسیر و تمرکز بر اقتصادی که طی سال‌های گذشته تا کنون، بدترین شیب‌های موجود در منحنیِ منفی را طی کرده؛ باید منتظر بود و دید ارائه تصمیمات اقتصادی بر محور اجتماع فعلی می‌تواند شرایط نامتعادلِ اقتصادی را برای اکثریت دهک‌ها و گروه‌های مختلف در جامعه به ثباتِ حداقلی برساند یا خیر!