کتاب زندگی خوب نوشتهٔ رابرت والدینگر و مارک شولز و ترجمهٔ مریم رضایی است. انتشارات اندیشه آگاه این کتاب را منتشر کرده است.
کتاب و ادبیات- رمزگشانیوز؛ کتاب زندگی خوب حاوی درسهایی از طولانیترین پژوهش جهان در زمینهٔ شادکامی است. این کتاب، نتایج دانشگاه هاروارد برای داشتن یک زندگی خوب را ارائه کرده است. این اثر در ۱۰ فصل راز یک زندگی خوب را شرح داده است. این کتاب، دادههای عینی و موارد آموزندهٔ منتج از پژوهشها و مصاحبهها را بهصورتی پیوسته و بیکموکاست در هم تنیده؛ بهطوریکه بسیار علمی و قابلفهم است. کتاب «زندگی خوب» درسهای بسیار خوبی به شما میآموزد. کتاب حاضر به افراد کمک میکند تا بدانند چگونه باید زندگی کنند و همچنین تصویری شگفتانگیز از آنچه علم روانشناسی در بهترین حالتش باید باشد، به شما نشان میدهد.
خواندن کتاب زندگی خوب را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
این کتاب را به دوستداران روانشناسی عمومی پیشنهاد میکنیم.
بخشی از کتاب زندگی خوب
تمام اینها کاملاً طبیعی است؛ اما در کنار فرازونشیبهای طبیعی زندگی، هر یک از ما رویکرد همیشگی و مخصوص خودش را به روابط دوستانه دارد. در اغلب مواقع این رویکرد چندان آگاهانه نیست و بیشتر ناخودآگاه انجام میشود. ما در روابط دوستیمان آنچه فکر میکنیم طبیعی است را به دوستانمان میدهیم، نه آنچه آنها بدان نیاز دارند. هرچه بزرگتر میشویم و مشغله زندگیمان بیشتر میشود، به اجبار باید راجع به وقت محدودی که داریم تصمیمگیری کنیم و دوستانمان همیشه در آخر جدول قرار میگیرند. مسئولیتهایمان در قبال خانواده و کار ممکن است اولویت بیشتری داشته باشد نسبت به یک تماس تلفنی با یک دوست قدیمی یا نوشیدن قهوه با یک دوست جدید یا پایه ثابت بازی ورق بودن یا شرکت در یک باشگاه کتابخوانی (ما خواندن کتاب زندگی خوب را پیشنهاد میکنیم). ممکن است هنگامی که داریم تصمیم میگیریم تا وقتمان را چطور برنامهریزی کنیم، با خودمان فکر کنیم: «معلومه خیلی خوش میگذره که با دوستام برم بیرون، ولی کارای مهمتری دارم که باید انجام بدم.» یا ممکن است اینطور فکر کنیم: «دوستام که همیشه هستن، وقتی بچههام بزرگتر شدن، وقتی کارم کمتر شد و یا وقتی زمان بیشتری داشتم، دوباره میتونم برم پیششون.»
واقعیت این است که دوستانمان بیشتر از آنچه فکر میکنیم و به آنها اعتبار میدهیم برای سلامت و بهزیستی ما در بزرگسالی اهمیت دارند. شگفتانگیز است که در واقعیت روابط دوستی ما میتواند چه تأثیر قدرتمندی در زندگی بزرگسالیمان داشته باشد، البته با در نظر گرفتن وقت و توجهی که دریافت میکنند. دوستانمان میتوانند در موقعیتهای دشوار هوای ما را داشته باشند، پل ارتباطی مهمی به سوی گذشتهمان باشند و شاید مهمتر از همه ما را بخندانند؛ گاهی اوقات هیچچیز برای سلامتیمان بهتر از خوشگذرانی با دوستان نیست.
برای قرنها فلاسفه تأثیر قابلتوجه روابط دوستی را مشاهده کردهاند. فیلسوف رومی سنکا چنین نوشت که ارزش دوستیها بسیار فراتر از کارهایی است که میتوانند برایمان انجام دهند. ما دوستانمان را صرفاً برای این نمیخواهیم که وقت بیماری کنار تختان بنشیند، یا وقتی به دردسر افتادهایم خودشان را برای نجاتمان برسانند. سنکا نوشت: «هر کس که تنها به منافع شخصی خودش فکر میکند و با چنین دیدگاهی در پی ایجاد روابط دوستانه است، سخت در اشتباه است. هدف من از یک رابطه دوستی چیست؟ داشتن کسی که بتوانم برایش بمیرم، کسی که در تبعید هم به دنبالش بروم».