یکی از پُر تنش‌ترین رفتارهای فردی و اجتماعی پاسخ به این سوال است که آیا باید همرنگ جماعت شد و هر رفتار و ضدارزشی که در جامعه به عُرف و فرهنگ تبدیل شده، باید پذیرفت و از آن پیروی کرد؟!

یادداشت- رمزگشانیوز؛ در این مطلب به قلم امیر عطاران می‌خوانید: یکی ازپُر تنش‌ترین رفتارهای فردی و اجتماعی پاسخ به این سوال است که آیا باید همرنگ جماعت شد و هر رفتار و ضدارزشی که در جامعه به عُرف و فرهنگ تبدیل شده، باید پذیرفت و از آن پیروی کرد؟!
پاسخ به این سوال بیانگر یکی از آسیب‌های جدی است که در قالب مُدگرایی یا مدپرستی، رفتارهای فردی و زیست اجتماعی را به چالش کشانده است.
پدیده‌ای که از آن می‌توان به عنوان اُملیسم یا عقب‌ماندگی فکری نام برد. رفتاری ناشی از‌ فقدان تفکر‌ و‌ عقلانیت و نوعی تقلید کورکورانه (کودکانه) که می‌توان نمود آن را در مدپرستی مشاهده کرد.
البته واضح و مبرهن است که مُد و مدسازی سازی یک نیاز اجتماعی و رفتار فرهنگی است و ناشی از تنوع طلبی است. اما اگر مُد و مدگرایی برخلاف هنجارهای جامعه باشد نه تنها به یک ضد ارزش بلکه به یک تهدید و خطربرای هویت اجتماعی و دستمایه و دسیسه‌ای برای سودجویی‌های اقتصادی و سیاسی تبدیل خواهد شد.
از این رو هر تقلید کورکورانه که عاری ازتفکر و اندیشه است مورد مذمت قرار گرفته و قرآن کریم آن را در آیات مختلف نکوهش کرده و پیروی کورکورانه آن را نشانه فقدان اندیشه و تفکر معرفی می‌نماید.
لاتّقُف مالیس لّک بِه عِلم: به آنچه از آن علم نداری پیروی مکن (۳۶_اسرا)
واقعیت آن است که به جای همرنگی با جماعت اُمُل باید همرنگ حقیقت شد چرا که اُملگرایی نشانه جهالت و حقارت و فرصتی برای بهرکشی فکری از افراد جامعه خواهد بود.