توسعه فرهنگی هرجامعه با توسعه آموزش و پرورش همراه هست و قلب فرهنگی هرجامعه نظام آموزشی آن جامعه است.

یادداشت- رمزگشانیوز؛ در این مطلب به قلم امیر عطاران می‌خوانید: پیوند عمیق و ناگسستنی فرهنگ با نظام آموزش و پرورش بیانگر جایگاه این نهاد تاثیرگذار درعرصه فرهنگ و پیشرفت جامعه است.
هرچند که می‌توان تاخر فرهنگی را در فاصله افتادن ‌و‌گسل بین عناصر فرهنگ معنوی و مادی دانست اما همین تاخر را می‌توان در فاصله افتادن بین دانش‌آموزان با ارزش‌ها و اخلاقیات و نظام فکری جامعه دانست.
طرح این سوال که آیا سیستم آموزش و پرورش توانسته است فرهنگ ملی و دینی را به بدنه اصلی جامعه تزریق کند؟! می‌تواند چالش‌انگیزترین موضوع در عدم دستیابی به توسعه فرهنگی باشد.
آیا آموزش و پرورش توانسته است پاسخگوی نیازهای نسل امروز (دانش آموزان) باشد و آنها را افرادی مسئولیت‌پذیر و متعهد تربیت کند؟!
ما را به این نگرانی مواجه می‌کند که آیا با وضعیت موجود می‌توان بر اساس چشم‌انداز ۱۴۰۴ دانش‌آموزانی مومن، رضایتمند، ایثارگر، برخوردار از وجدان کاری و انضباط اداری، متعهد به نظام اسلامی و مفتخر به ایرانی بودن تربیت کرد؟!
از این رو اگر بنا باشد براساس این چشم‌انداز گام برداریم لازم است با تحولی بنیادین در سیستم آموزش و پرورش خطر تاخر فرهنگی را گوشزد کنیم در غیر اینصورت تربیت شدگان نظام تعلیم و تربیت در پیوند بین فرهنگ مادی (سواد سیاه) و فرهنگ معنوی (سواد سفید) دچار گسیت و بی‌هویتی می‌شوند به عبارتی دانش آموزان تک ساحتی تولید می‌شوند. فارغ ازهرگونه مسئولیت‌پذیری و یا احساس مسولیت نسبت به ارزش‌های جامعه.

معلم نویسنده کرجی