تو این فکرم که تمومش کنم یک تریلر روان‌شناسانه از ایان رید، نویسنده کانادایی است. این کتاب در سال ۲۰۱۶ منتشر شد و کمپانی نتفلیکس در سال ۲۰۲۰ با اقتباس از آن فیلمی به کارگردانی چارلی کافمن با بازی جسی باکلی و جس پلمنز ساخت.

کتاب و ادبیات- رمزگشانیوز؛ عنوان این رمان نیز سوال‌برانگیز است. چه کسی این سؤال را می‌پرسد؟ چه چیزی را می‌خواهد تمام کند؟ یک رابطه را؟ زندگی‌اش را؟ ازدواجش را؟ وضعیت شغلی‌اش را؟ رید با نفوذ در عمقِ روح‌ و روان انسان سؤالاتی را درباره‌ خودآگاه و ناخودآگاه، هویت، اراده‌ آزاد، ترس، اهمیت روابط انسانی و ظرفیت تحمل‌مان برای انزوا مطرح می‌کند.
زنی جوانی که نامش را نمی دانیم می‌خواهد با دوستش جیک به دیدن خانواده جیک برود. جیک امید دارد با این سفر رابطه‌شان جدی‌تر شود اما زن داستان پیوسته در ذهنش به تمام کردن رابطه فکر می‌کند. ولی این ظاهر قضایا است. جیک شب هنگام بازگشت از خانه پدر و مادرش تصمیم می‌‌گیرد محله های زادگاهش را به دوست دخترش نشان دهد. او در برف شدید ماشین را نگه می دارد و موقع پیاده شدن از زن می خواهد منتظرش باشد اما دیگر بازنمی‌گردد. زن بعد از مدتی انتظار، شروع به گشتن می‌کند و در این جستجو وارد ساختمان قدیمی مدرسه‌ای می‌شود اما نمی داند که با هرقدمی که در این ساختمان برمی دارد به رازی نزدیک می‌شود.
 این رما شما را جای میان تعلیق، وحشت و فلسفه و روان‌شناسی سرگردان می‌کند. رمانی با پایانی تکان‌دهنده و دلهره‌آور و پیچیده که شاید وادارتان کند بیش از یک بار بخوانیدش.

نظر دیگران درباره کتاب تو این فکرم که تمومش کنم
دو نکته را با اطمینان می‌توان درباره‌ی تو این فکرم که تمومش کنم ذکر کرد: اول این‌که آن را خیلی سریع خواهید خواند، احتمالاً در یک بعدازظهر. ریتم و ضرباهنگش متوقف نمی‌شود، همین که شروع به خواندنش کنید، دیگر نمی‌توانید کنارش بگذارید. دوم این‌که وقتی به پایان داستان نزدیک شدید و به اهمیت صفحات پایانی پی بردید، دیگر نمی‌توانید به آن فکر نکنید. در قلب و ذهن‌تان برای خودش جایی باز خواهد کرد و ماندگار خواهد شد، برای روزها، هفته‌ها، ماه‌ها و حتی چه‌بسا (آن‌طور که در مورد خودم اتفاق افتاد) برای باقی عمرتان. بله، این رمان واقعاً همین‌قدر خوب است.
کریگ دیویدسون، نویسنده‌ شهر آب‌مروارید، اعماق و زنگار و استخوان

شخصیت‌های داستان به‌دقت پرداخت شده‌اند و طرح داستانی شامل پیچش‌های پیش‌بینی‌ناپذیری است که در انتها به پایانی تکان‌دهنده ختم می‌شود. ساختمان این داستان بسیار هوشمندانه و تا اندازه‌ای نامعمول بنا شده است و طرف‌داران تریلرهای روان‌شناسانه و داستان‌های ترسناک را راضی نگه خواهد داشت. کتابی که خواندنش راحت نخواهد بود، اما کنار گذاشتنش هم همان‌قدر سخت خواهد بود.
نیویورک ریویو

تو این فکرم که تمومش کنم کوبنده‌ترین و اصیل‌ترین تریلری است که در چند سال اخیر در قفسه‌ کتاب‌فروشی‌ها ظاهر شده. رید استاد ایجاد تنش است که با وجود جنبه‌های فلسفی داستان موفق می‌شود داستان را بی‌آن‌که کسالت‌بار شود، به پایان برساند. کتابی که یک‌بار خواندنش برای رسیدن به عمق تاریک وجودش کافی نیست.
شیکاگو تریبیون

سفر تفریحی کابوس‌واری که از خلال ذهنِ شکننده‌ دو جوان عاشق با هوشمندی و پیچشی در انتها روایت می‌شود. خوراک خودم است.
چارلی کافمن، برنده‌ جایزه‌ اسکار برای فیلم‌نامه‌ درخشش ابدی یک ذهن پاک

در مقام خواننده به‌سختی می‌توانید بگویید که در حال خواندن چه رمانی هستید: داستانی ترسناک، عاشقانه، یا داستانی درباره‌ خون‌آشام‌ها؟! این رمانی است که انواع ژانرهای ادبی را به کار می‌گیرد و به طور لذت‌بخشی گیج‌کننده است؛ داستانی جسورانه که مخاطب را تا انتها در تعلیق نگه می‌دارد.
ونکوور سان

تندوتیز، با نشانه‌هایی از هیچکاک (سرگیجه) و مارگارت اتوود (ظاهر شدن). رید وقایع داستانی را با عبور از فیلتر اضطراب و نگرانی مطلق به نمایش می‌گذارد. کندوکاوی مخوف در باب هویت، پشیمانی و انتظار. به طور خوشایندی ترسناک.
گلوب و میل
 
خواندن کتاب تو این فکرم که تمومش کنم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم
 همه دوست‌داران تریلرهای روان‌شناسانه مخاطبان این کتاب‌اند.