کتاب امروز انجامش بده نوشتهٔ داریس فوروکس و ترجمهٔ فاطمه حسینبیگ است و نشر افرا آن را منتشر کرده است. با خواندن این کتاب بر اهمالکاری غلبه کنید، بهرهوری را بهبود بخشید و به دستاوردهای معنادارتری برسید.
کتاب و ادبیات- رمزگشانیوز؛ زندگی فانی است و زمانی که در اختیار داریم ازبینرفتنی است. هر ثانیهای که روی یک کار سرمایهگذاری میکنیم زمانی است که هرگز نمیتوانیم آن را پس بگیریم؛ اما کتاب امروز انجامش بده شما را در این باور به چالش میکشد.
کاری که امروز انجام میدهید تعیین میکند که در یک، دو و حتی ده سال آینده کجا خواهید بود. ما هر روز کارهایی را انجام میدهیم که نمیخواهیم. منظور نحوهٔ سرمایهگذاری روی زمانتان است. زمانی که زندگیتان را خلاصه میکند.
کتاب امروز انجامش بده دربارهٔ فراز و نشیبهای زندگی، نکات بهرهوری یا هر تاکتیک دیگری نیست. همهٔ ما درمورد آنها چیزهایی میدانیم.
دستورالعمل داشتن زندگی خوب ساده است: آنچه را میخواهید مشخص کنید و هر چیز دیگری جز آن را از زندگیتان حذف کنید. فرآیندش ساده است؛ هرچند فهمیدن آن برای داریس فوروکس سالهای زیادی طول کشید و این کتاب داستان سفر اوست.
امروز انجامش بده مسیر و طرح کاری نویسنده برای غلبه بر اهمالکاری بیپایان، بهبود بهرهوری و انجام امور معنادارتر است و میتواند طرح کاری شما نیز باشد.
خواندن کتاب امروز انجامش بده را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
این کتاب را به همهٔ کسانی که کار امروز خود را به فردا واگذار میکنند پیشنهاد میکنیم.
بخشی از کتاب امروز انجامش بده
«هر بار که تصمیمی را به تعویق میانداختم، دکمهٔ بیهوده وقت گذراندن را میفشردم، رفتن به باشگاه را رها میکردم یا کارهایم را به خاطر بیحوصلگی انجام نمیدادم همیشه توضیحی برای اهمالکاریام داشتم.
به خودم میگفتم خسته بودم. یا میتوانم تا فردا صبر کنم. برای چه کسی مهم است که تو کاری را به تعویق میاندازی، مگر نه؟ خب، آنکه باید برایش مهم باشد خودت هستی چون تو کسی هستی که مسئول زندگیات هستی.
بسیاری از اوقات ما به نکات بهرهوری، برنامهها یا ابزارها به عنوان پاسخ جادویی به مشکلاتمان نگاه میکنیم اما این بدان معناست که به خودمان اجازه میدهیم عوامل خارجی را به خاطر عدم بهرهوری خود سرزنش کنیم.
- «نه، تقصیر من نیست. تقصیر لپتاپ جدیدمه. اون خراب میشه و من نمیتونم اینطوری کار کنم.»
- «دفتر کار خیلی پرسروصداست».
- «مردم مدام با من تماس میگیرن و ایمیل میزنن».
- «هیچوقت وقت ندارم».
مبارزه با اهمالکاری مبارزهای درونی است. در زندگیام مثالهای فراوانی از آن دارم. در سال ۲۰۱۳ احساس کردم شغلم به بنبست خورده است. دو سال قبل از آن، با پدرم یک شرکت راهاندازی کردم. اما پس از دو سال مضطرب شدم چون میخواستم بیشتر کار کنم و یاد بگیرم. برای همین چند کار آزاد و غیرمرتبط انجام دادم. وبسایت طراحی کردم، تبلیغنویسی، بازاریابی محتوا و کارهای طراحی انجام دادم اما موفقیتآمیز نبودند. چرا؟ چون هرگز کار آزاردهنده و سخت انجام ندادم. درعوض، شغلی پیدا کردم تا از آن کارهای دشوار فرار کنم».