شب قبل در جمع دوستان فریخته و دلسوخته ی شهر، البرز شناس کوشا دوست عزیزم مهراب رجبی با کلامی پر از بغض درد و دل فریاد می کرد مشکلات چه و چه هر چه هست یک طرف، یک استکان هوا! برخود واجب دانستم فریاد دلسوختگان و خصوصا مادران را مشق عشق نمایم و داد!

 
وقتی به خلقت هستی، کهکشانی بی انتها، آسمان، زمین، کوهها و دره ها، مزارع و رودها، ابرها، دریاها و میلیاردها موجود و اجسام که بی منت آفریده شدند و به صورت رایگان در اختیار ما گذاشته شده که هر کدام از این عجایب پیچیدگی های منحصری دارند. 
و به عظمت، پیچیدگی و نظم و هدف گذاری(به قول پروین اعتصامی قطره ای که به جویباری می رود-از پی انجام کاری می رود) تعیین شده است. فکر می کنی در عمق اندیشه غرق و بحت زده می شوی و تفکر را رها می کنی و به سطح می آئی و در برابر این همه رحمت سر فرود می آوری و می گوئی من خرابم من خواب باده ای در پی اندیشه های ساده ای.
 به راستی و قطعا برنامه ریز و طراح این اعجاب پر رمز و دست نیافتنی با تمام سخاوتش  چگونه بی هیچ ادعائی این سیل رحمت را به رایگان وقف عشق نموده است؟
 تصدیق فرمائید که این میسر نیست مگر اینکه هدفی بس عظیم و ارزنده درون آن نهفته باشد. بعد از پی بردن و مروری ساده، دست ها را بالا و سر را پایین می اندازیم. 
 باور اینکه نکته که همه و همه امانتی است نزد همه موجودات و از جمله اشرف آنان که ما باشیم و نیک گر نگری هرگز هیچ حیوانی به جز اجرای اصولی که برایش در این طراحی عظیم تعیین شده حرکتی نمی کند که نباید و تنها آدمیان اند نیز که گاهاً به سهو و بعضاً به عمد با نیت های پلید و خودخواهانه و به خاطر منافع دست به نابودی آن می زند!!! 
بعضا شنیده ایم که فلان کارخانه با رها کردن پسماندش و فلان نیروگاه به خاطر ارتعاشش در فلان منطقه ساکنان اطرافش را در معرض خطر قرار داده است، که باعث واکنش های فردی و اجتماعی، حامیان محیط زیست و قانون‌گذاران می شوند.
 هر چقدر برخورد قانونگذار و عمق اعتراضات بیشتر شود رشد چنین حرکت های فردی و آسیب رسان کمرنگ تر و کمرنگ تر می شود. در جوامع بسیاری مشاهده می کنیم که به حرمت حفظ محیط زیست و جان انسان ها به ویژه کودکان این آسیب ها خط قرمز است و به صفر رسیده و کلا نابود و برچیده شده است که البته این کمترین انتظار از مدیران هر کشور است. 
پس از این مقدمه سریع می رسیم به بررسی و وضعیت بحرانی و غیر قابل کنترل و آسیب رسانی که گریبانگر هموطنان و مخصوصا کودکان و بالاخص سالمندانی که ده ها سال از زندگیشان را وقف سازندگی این مرز و بوم نموده اند تا شاید بتوانیم حرمت اولین و پاک ترین نفس و هوائی که از زادروزمان بر ما دمیده شد تا دگر اعضاء عجیب و پر فایده  بدن را به رقص درآورد و حامی باشد و با فواید بی کرانش دهها سال به صورت مداوم بر ما دمیده شود و نبودش باعث رکود و فنا شود را گذاشته و مطالبه گری نمائیم. 
زلزله و سیل می آید، می گوییم بلایی طبیعی است. یا طوفانی که می خواهد اتفاق بیافتد از هفته-ها قبل به اطلاع مردم می رسد تا کمترین خسارت وارد شود چون حفظ جان عزیز است و واجب و همه مردم جهان پذیرای این اتفاقی هستند و حتی گاه گله ای هم ندارند، چون آن را بلای طبیعت می دانند. ولی با یک بررسی کوچک خواهیم فهمید که هشدارهای ده ها ساله و تجارب دیگر دول در رابطه با تراکم جمعیت به خاطر مهاجرت از یک سو و ازدیاد بی رویه خودروها و بالاخص خودروهای دودزا، عدم برخورد و جلوگیری از فیلتراسیون و صدور مجوز صنایع آلاینده و ... از همه مهم تر اقدامات پیشگیرانه ای که می توانست انجام شود با این همه هشدارهای علمی و رشد آرام آرام آلودگی همه و همه شاهد و مبین کم کاری و عدم مسئولیت پذیری مسئولین زیربط را داشته که به خاطر اهمیت موضوع و آسیب مستقیم به دهها میلیون نفر مسئولیت را بر دوش سه قوه مقننه: به خاطر عدم نظارت بر اجرای قانون و برخورد با متخلفان و اختصاص بودجه ی مورد نیاز. قوه مجریه: به خاطر عدم اجرای قانون، گاه اجازه رشد و تجهیز و راه اندازی صنایع آلاینده و وسایل نقلیه و سوخت غیر استاندارد. در نهایت قوه قضاییه: به عنوان مدعی العموم و عدم برخورد قانونی با مدیران، نهاد ها و سازمان های خاطی که باعث ایجاد وضعیت غیر قابل جبران، مرگبار و نا بخشودنی شده اند.
به نظر می رسد هیچ توانایی در رفع مشکل ایجاد شده ندارند و خسارات مادی و معنوی از جمله تعطیلی معادن، صنایع، مدارس و ... بر دوش ملت شریف و کسبه تحمیل شده است و در چشم انداز کوتاه مدت و بلند مدت به حل این بحران امیدی نیست. 
این سند و نوشته اظهارنامه ای است و فریادیست از سوی دهها میلیون انسانی که هیچ تقصیری ندارند و فقط و فقط به خاطر سکانداری نادرست و کم کاری مسئولین در خطر مرگ قرار گرفته اند. لذا بدینوسیله ظرف 10 روز تقاضای جواب و اقدام قاطع ارائه راه کار سریع را داشته و در صورت عدم پذیرش مسئولیت و اقرار و اقدام ننمودن قاطع و سریع به هر قیمتی که منتج به رفع این وضعیت مرگبار نشود، ملت شریف ایران این حق را برای مراجعه به مراکز صالح بین المللی و جهت بررسی دلایل ایجاد این بحران و رفع آن و جبران خسارات و معرفی خاطیان اصلی از A تا Z را محفوظ می داند.
حمید محمد نژاد رهبر