مینی سریال پاتریک ملروز که بر اساس رمان‌های ادوارد سنت آبین طراحی و تولید شده است، با قلم دیوید نیکولز به فیلمنامه، و توسط ادوارد برگر کارگردانی شده است.

بخش نخست
محمدرضا صمدی/ کارشناس کارگردانی سینما

تقریباً تمام ما دوران کودکی خود را با اتفاقات خوشایند و حوادث غمناک پشت سر گذاشته ­ایم و امروز از آن دوران با عنوان خاطرات خوش کودکی یاد می­ کنیم؛ دورانی که روزهای لذت بخش باعث شکوفا شدن استعدادها و روزهای تلخ با وجود آنکه لحظات سردی را برایمان رقم زده ­اند، سبب تقویت و پرورش ضعف­های روحی و روانی مان شده ­اند، و به واسطه­ ی همان لحظات چگونگی رویارویی با ناملایمات زندگی را فراگرفته ­ایم.

گاهی اوقات با مرور خاطرات گذشته با تصاویر زیبایی روبه­رو می­ شویم که لبخندی از جانب قلب هرچند کوتاه بر لبانمان جاری می­ کنند و حداقل برای لحظات کوتاهی احساس شعف و امید را در وجودمان پدید می ­آورند. در میان این تصاویر دلنشین خاطرات تند و زننده­ ای هم وجود دارند که بیش از تمام آموزه ­ها بر اندیشه و احساساتمان چیره شده­اند و مانند زخمی کهنه بر قلبمان جای گرفته­اند. مهم نیست که تعداد این زخم­ها چقدر باشد، بزرگ باشند یا کوچک، مانند روز اول تازه باشند یا به جز خطی نازک اثر دیگری از خود بر جای نگذاشته باشند، حتی مهم نیست که موضع آنها درد داشته باشد یا نه!

تنها موضوعی که بیش از تمام این موارد رنج و مشقت به همراه دارد، ماهیت وجودی این زخم­ها و عوارض آنهاست که در گذر زمان همچو طلسمی وحشتناک چنان زندگی مان را تسخیر کردند که ارزشمندترین لحظات عمرمان را که روزهای کودکی و نوجوانی بودند را با ترس، سکوت و انزوا پشت سر گذاشته­ ایم و امروز نیز به همین منوال جوانی خود را در جبر حوادث تلخ کودکی که با نیرویی خارق ­العاده، ابر و باد را به سبب تشکیل طوفان­های سهمگین در آسمان روحمان هدایت می­کنند تا همچنان قلب و اندیشه ­یمان را در سایه­ سار هراس و تردید خاموش دارند تا آهسته و آرام بر باورهایمان غلبه کنند و پس از آنکه نیروی ارادی وجودمان را مغلوب کردند، ما را با کوله بار سنگین تنهایی بر دوش و با احساسات اندوهی گران که قلبمان را به درد آورده ­اند در مسیر زوال رها کنند، با مرور کتابچه ­ی گذشته تباه خواهیم کرد.

برخی از ما بنا به تجربه­هایی که از اتفاقات گذشته کسب کرده­ایم، اینگونه احساسات و سبکی از زندگی را که در چنین شرایط مهیبی تداوم یافته را با تمام وجود لمس می­کنیم. اما برخی دیگر که حتی با گونه­ی مشابه این عواطف نیز روبه ­رو نشده­ایم، حتی با مطالعه­ های بی وقفه و مصاحبت با روان­پزشکان نیز نه تنها نمی­توانیم به مفهوم واژه­ ی انزوا پی ببریم، بلکه نمی­توانیم افراد منزوی را نیز درک کنیم؛ چراکه انزوا یکی از پیچیده ­ترین و دردناک ­ترین حالت­ های روحی و روانی بشری است که منشأ آن در افسردگی و افسردگی نیز از تنهایی ساطع می­شود.
شاید این سوال در ذهن شکل بگیرد که الزام دانستن این موارد تنها برای مشاوران خانوادگی، روان­شناسان و روان­پزشکان مناسب است. به آن منظور که این افراد به واسطه­ ی شغلی که دارند ملتزم آن هستند تا مباحث متعددی من ­جمله: اختلالات رفتاری، روان شناسی شخصیت، روان­شناسی بالینی با هدف تشخیص نوع بیماری­های روحی و روانی مانند افسردگی، و همچنین بیماری­های دیگری که به واسطه­ ی آن شکل گرفته است؛ چگونگی به وجود آمدن آنها، علایم و فرآیند پیشگیری، شیوه­ ی برقراری ارتباط با این گروه از بیماران و مراحلی که برای درمان یا کنترل رفتارهایشان باید در نظر گرفته شود را به طور جدی مورد مطالعه قرار دهند، حال آنکه عوام از دانستن این موضوعات مبرا هستند.
شاید این نظر از لحاظ منطقی پاسخ مناسبی باشد اما از لحاظ حقیقی چگونه می­توانیم یقین حاصل کنیم که شخصی مانند پاتریک ملروز که کودکی را با تجربه کردن رفتارهای نابه هنجاری که پدرش به عنوان مراحل تربیتی او در نظر گرفته بود و به طور جدی بر اجرای آنها تأکید داشت تا او را همچون خودش مردی مستقل و سرسخت پرورش دهد، با این نظر موافق است یا خیر؟
مینی سریال پاتریک ملروز که بر اساس رمان­ های ادوارد سنت آبین طراحی و تولید شده است، با قلم دیوید نیکولز به فیلمنامه، و توسط ادوارد برگر کارگردانی شده است. لازم به ذکر است که نام اپیزودهای سریال، از همان 5 رمان سنت آبین انتخاب شده است. در ادامه بخش‌های مقاله به تحلیل این سریال بر اساس اختلال­ های روانی از دیدگاه بالینی می پردازیم.