مسئولان با پراید به سیرود بیایند

به گزارش رمزگشانیوز به نقل از پیام آشنا؛ نسیم کیا - اهالی دو روستای سفیداران و سیرود، در دامنه های رشته کوه البرز و در دورترین نقاط بخش چندار ساوجبلاغ، میراث دار بخش عظیمی از فرهنگ و هویت ایران زمین هستند. جالب اینکه نه تنها از نظر فرهنگی و اجتماعی وامدار ایشان هستیم که به دلیل تولیدات باغی و دامی ارگانیک نیز نقشی بی بدیل در اقتصاد و سلامت جامعه بازی می کنند.

روستاهای سرد و کوهستانی سیرود و سفیداران تن به ذلت گردشگریِ بی برنامه و بی قاعده ای که روستاهای دیگرِ منطقه را دستخوش انواع مشکلات و بحران های زیست محیطی و اجتماعی کرده است نداده اند؛ از همین رو، ویلای هیچ وزیر و وکیل و مقام بلندپایه ای در آن بنا نشده است که جاده این روستاها آسفالت شود.

مردم این روستاهای بکر و اصیل، با مشکلات بی شماری دست و پنجه نرم می کنند که نه تنها داد و ستد و انتقال محصولات روستایی را دشوار ساخته، که انتقال بیماران به مراکز درمانی و مدیریت بحران را به چالش های مزمن و همیشگی در این مناطق تبدیل کرده است.

در روستای سفیداران طبق آمارگیری سال ۹۵، ۴۷ خانوار ساکن هستند اما به گفته کاوه ای، دهیار این روستا، پس از تاسیس دهیاری در سال ۹۷ و صدور چندین مجوز ساخت و اتمام پروژه گازرسانی در سال ۹۸، جمعیت به حدود ۶۰ خانوار رسیده است. سفیداران با حدود 200 نفر جمعیت در ۵۰ کیلومتری کرج قرار دارد و راه دسترسی آن از ولیان تا سفیداران، حدود 9 کیلومتر خاکی است.

و سیرود انتهایی ترین روستای استان البرز در بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ، 9 کیلومتر از سفیداران فاصله دارد. این 9 کیلومتر برای نگارنده با خودروی شاسی بلند راهداری شهرستان ساوجبلاغ که مجهز به راننده حرفه ای این اداره بود، دریک روز مطبوع و آفتابی، حدود 40 دقیقه به طول انجامید! به گفته بذرپیشه دهیار سیرود "در این روستا حدود ۱۷۰ خانوار سکونت دارند که جمعیت فصلی آن به حدود ۵۰۰ نفر می رسد و با داشتن جاده صعب العبور و خاکی به طول ۱۸ کیلومتر، مردم روستا دارای مشکلات عدیده ای هستند".

شغل اهالی روستاهای سفیداران و سیرود دامداری و باغداری است و درختان میوه شامل گردو، توت، گیلاس و آلبالو محصولات مرغوبی دارند.

درآمد مردم باصفا، ساده، صمیمی و خونگرم این دو روستا از تولید عسل، لبنیات و محصولات باغی حاصل می شود. توت، گردو، گیلاس و آلبالو چه به صورت تازه و چه خشک شده و یا مشتقات آنها نظیر لواشک، مربا، کمپوت و شیره تهیه شده و به فروش می‌رسند. تهیه رشته محلی توسط زنان روستایی از دیگر راه های تامین معاش مردم این روستاهاست. دامنه کوهها با محصولات و گیاهان خوراکی نظیر کنگر، والک، زرشک، سماق، آویشن و ... از دیگر منابع خوراکی و درآمدی اهالی سیرود و سفیداران هستند.

ناگفته پیداست که بهبود وضعیت راه‌های روستایی، به آبادانی روستاها منجر می شود که از کانون‌های مهم تولید و ارزش آفرینی هر جامعه‌ به شمار می‌روند و مسیر کشور برای دستیابی به توسعه پایدار را هموار می‌کنند.

ایجاد و بهسازی راه روستایی به عنوان زیرساختی استراتژیک، نقش و جایگاه ویژه ای در توسعه مناطق روستایی و دستیابی به خودکفایی درون زا ایفا می کند. جاده های روستایی در انتقال نهاده های دامی و محصولات کشاورزی به مراکز مهم تولیدی در هر منطقه نقش حیاتی دارند و گسترش  راههای روستایی باعث تسریع در انتقال محصولات و نهایتا کاهش قیمت تمام شده کالاهای تولیدی می شود. از همین رو، در بسیاری از کشورها، توسعه روستایی، راهبردی با اهمیت برای تامین نیازهای اساسی و توزیع بهینه منافع ناشی از توسعه ملی است.

به اعتقاد بسیاری از صاحبنظران توجه ویژه به روستاها و برنامه ریزی برای توسعه روستایی علاوه بر افزایش تولید ناخالص ملی، موجب ماندگاری جمعیت مولد به ویژه جوانان و نوجوانان در این مناطق شده و جامعه را از پیامدهای مهاجرت و حاشیه نشینی، مشاغل کاذب، فقر و آسیب های اجتماعی می رهاند.

علیرغم نقش روستاها در تامین بخش قابل توجهی از مواد غذایی مورد نیاز و تاثیرگذاربر اقتصاد کشور، متاسفانه راه دسترسی آن ها به مناطق شهری به منظور حمل و نقل آسان محصولات تولیدی کشاورزان با مشکلاتی مواجه است.

استان البرز با قرار گرفتن در مجاوت مراکز مهم سیاسی و اقتصادی کشور و با وجود نقش بسیار مهم درتوسعه اقتصادی کشور نیازمند توجه بیش از پیش به تکمیل و نوسازی راه ها به ویژه راه های روستایی است.

وضعیت نامناسب برخی راه های روستایی در استان البرز با عنایت به اقلیم خاص برخی مناطق کوهستانی و کوهپایه ای و با توجه به اهمیت اقتصادی و قرار گرفتن استان در کریدور شمال به جنوب و شرق به غرب کشور ضرورت پرداختن به توسعه راه های این استان را دو چندان می کند.

توسعه راه ها، نقش اساسی در توسعه البرز و اشتغالزایی دارد و در این بخش آسفالت و بهسازی راه های روستایی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. علاوه بر این، تقویت و مناسب سازی راه های روستایی در تحول اقتصادی و نیز جذب سرمایه گذاری، بسیار حائز اهمیت است.

تعداد زیادی از مناطق روستایی البرز با مشکل نبود راه های دسترسی با کیفیت مواجه است که باید برای رونق کسب و کار و افزایش رفاه اجتماعی به نوسازی آنها توجه داشت اما در حال حاضر جاده های بی کیفیت روستایی عامل درصد قابل توجهی از سوانح رانندگی در استان هستند.

مقام معظم رهبری بارها و بارها خواستار رسیدگی به روستاها به معنی واقعی کلمه شده اند. در بخش هایی از سخنان ایشان درباره رسیدگی به روستاها آمده است "وقتی امکانات راحت حمل و نقل و داد و ستد محصولات، آسان و تضمین شد، روستاها تولید کننده باقی می مانند و بسیای از مشکلات حل خواهد شد". اما دو روستای سفیداران و سیرود در بخش چندار ساوجبلاغ هنوز از نعمت راه مناسب بی بهره اند. و چند تن از اهالی قناعت پیشه و نجیب این روستاها خواسته خود را با ساده ترین شکل بیان کردند: "مسئولان با پراید به روستای ما بیایند تا ببینند که ما بعد از هر بار رفت و آمد به هشتگرد باید جلوبندی ماشین را پیاده کنیم".

در سالی که افتخار دولت به ساخت راه ها و بزرگراه های عظیم در کشور است، آیا زیبنده است که در 70 کیلومتری پایتخت، مردمانی سخت کوش برای آسفالت 18 کیلومتر در رنج و عذاب باشند؟